Sanırım ilk kez gerçekten bir çok anlamda yalnız hissediyorum ...
Uzaktayım,
Kızımdan,
Evimden,
Dostlarımdan,
Kedimden,
Tatlarımdan,
Kokularımdan,
Seslerimden uzaktayım...
Merak edipte bir yerlere gitmek istemeyecek kadar uzaktayım...
Ya da tatmak,
Canım istediğinde sevdiklerimi arayıp gönlümce konuşamayacak kadar uzakta....
Zevklerimden, kitaplarımdan, okumalarımdan, dinlemelerimden uzaktayım.
Sevdiklerime bir şey olsa gidiveremeyecek kadar uzakta...
Benden uzakta büyüyecek çocuklar, dostlarım sevdiklerim bensiz göğüs gerecekler zorluklara,
Ben onlarsız dertleşeceğim aynalarla,
İçimde kalacak öfkem daha çok, bulamayacagim cuk oturan kelimeleri asla!!
O çok uzaklara yakın olacagim artık.
Mutsuzluk değil ama garip bir kırıklık bu....
Zevklerimden, kitaplarımdan, okumalarımdan, dinlemelerimden uzaktayım.
Sevdiklerime bir şey olsa gidiveremeyecek kadar uzakta...
Benden uzakta büyüyecek çocuklar, dostlarım sevdiklerim bensiz göğüs gerecekler zorluklara,
Ben onlarsız dertleşeceğim aynalarla,
İçimde kalacak öfkem daha çok, bulamayacagim cuk oturan kelimeleri asla!!
O çok uzaklara yakın olacagim artık.
Mutsuzluk değil ama garip bir kırıklık bu....
Yorumlar